Het is weer zondag, dus tijd voor een nieuw weekverslagje van de dingen die deze week niet in een blog zijn verwerkt.

Dipje.

Het is deze week een week met dipjes geweest. Veel momenten waarbij ik mezelf enorm in de weg heb gezeten. Enorme plannen met wat je allemaal wil doen, maar aan het einde van de dag is er niks uit de vingers gekomen. Ik heb zo’n gevoel dat ik niet de enige ben die dit soort dagen of zelfs weken heeft. Misschien heb jij het gevoel dat ikzelf deze dingen nooit zal hebben. Nou bij deze: ik lijk dus ook gewoon een mens te zijn. Misschien wel een aparte, maar toch. 😉

Fietsen?!

Op de vraag aan mijn fysio of ik weer mocht zwemmen, weten we allemaal het antwoord wel. De vraag of ik mag fietsen heb ik haar ook gesteld. Even naar het dorp op en neer etc. Haar antwoord? “Nuchter wel!”. Duzzzzz. Ik heb mijzelf maar beloofd niet met zware boodschappen te fietsen of, zoals de fysio aangeeft, met een slokje op. Ik zal ook heus niet gelijk een rondje Nederland doen, maar het is wel echt heerlijk om weer ff te fietsen. Natuurlijk wel met brace om, maar dat mag duidelijk zijn.

Prik halen.

Deze week ook even naar Havelte geweest. Het was tijd om een basisprik weer in de arm te laten zetten. DTP. Difterie, tetanus en polio. Maak je niet druk, het is niet dat ik dit heb he. Mijn 10 jarige vaccinatie was afgelopen, maar kan er nu mooi weer 10 jaar tegenaan.

De prik zelf, totaal geen last van gehad bij het zetten. Dit viel me echt mee, want ik kan me nog wel een hele gemene inenting herinneren. Ook bij het injecteren van de vloeistof totaal geen gevoel. Wauw. Dikke prima dus. Tot de dag erna. Ik heb in tijden al geen spierpijn meer gehad en nu baal ik. Niet van de spierpijn. Nee, maar wel van het feit dat het gewoonweg door een prikje komt. Niet van het sporten, of van domme leuke dingen doen. Nee van een klein naaldje met een beetje vloeistof. WAUW!

Busje gaat zo?

Hoort het niet: ‘Busje KOMT zo?’ te zijn? Nou normaal wel, maar in ons geval gaat het wat anders. We hebben onze oranje Volkswagen bus te koop staan. Al een poosje, maar het begint nu toch echt serieus te worden. Meerdere geïnteresseerden die contact beginnen te zoeken en afspraken willen maken om te kijken. Erg dubbel om iets wat zo bijzonder (de een vind dat positief, de ander iets minder) is weg te gaan doen, maar hij staat nog even op de parkeerplaats. Nog wel. Dat zal niet zolang meer duren gok ik zo en als het zover is, lees je daar zeker weten weer wat over in een nieuwe blog.

Het was deze week dus niet zo heel spannend allemaal. Als je jezelf namelijk ongeveer opsluit in huis, word het lastig om leuke dingen mee te maken. ‘Misschien een tip voor de komende week?’ Don’t worry. Dat gaat deze week zeker goed komen haha.

Hoe was jouw week?

Gert

Facebook